ὅσπερ
Grec ancien
Pronom
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὅσπερ | ἥπερ | ὅπερ | |||
| vocatif | ||||||
| accusatif | ὅνπερ | ἥνπερ | ὅπερ | |||
| génitif | οὗπερ | ἧσπερ | οὗπερ | |||
| datif | ᾧπερ | ᾗπερ | ᾧπερ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὥπερ | ἅπερ | ὥπερ | |||
| vocatif | ||||||
| accusatif | ὥπερ | ἅπερ | ὥπερ | |||
| génitif | οἷνπερ | αἷνπερ | οἷνπερ | |||
| datif | οἷνπερ | αἷνπερ | οἷνπερ | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | οἵπερ | αἵπερ | ἅπερ | |||
| vocatif | ||||||
| accusatif | οὕσπερ | ἅσπερ | ἅπερ | |||
| génitif | ὧνπερ | ὧνπερ | ὧνπερ | |||
| datif | οἷσπερ | αἷσπερ | οἷσπερ | |||
ὅσπερ, hósper *\hós.per\
- Celui-ci, celle-ci, cela.
- ὡυτὸς ὅσπερ — (Hérodote, 8-42)
- celui-ci même.
- ὅμοια ἔπραττον ἅπερ ἄν — (X. An. 5-4.34)
- ὡυτὸς ὅσπερ — (Hérodote, 8-42)
- Ceci dit, d’une part… d’autre part, par conséquent, cependant.
- τῇπερ, ἔθαψαν… τῇπερ ἔπεσε — (Hérodote, 1-30)
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.