< Conjugaison:français

Conjugaison:français/borniller

Conjugaison de borniller, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
borniller
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}



Modes impersonnels

 Mode   Présent   Passé 
 Infinitif     borniller  \bɔʁ.ni.je\  avoir  bornillé  \a.vwaʁ bɔʁ.ni.je\
Gérondif   en  bornillant  \ɑ̃ bɔʁ.ni.jɑ̃\  en ayant  bornillé  \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ bɔʁ.ni.je\
 Participe    bornillant  \bɔʁ.ni.jɑ̃\   bornillé \bɔʁ.ni.je\

Indicatif

Présent
je  bornille \ʒə  bɔʁ.nij\
tu  bornilles \ty  bɔʁ.nij\
il/elle/on  bornille \[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.nij\
nous  bornillons \nu  bɔʁ.ni.jɔ̃\
vous  bornillez \vu  bɔʁ.ni.je\
ils/elles  bornillent \[il/ɛl]  bɔʁ.nij\
Passé composé
j’ai  bornillé  \ʒ‿e bɔʁ.ni.je\
tu as  bornillé  \ty a bɔʁ.ni.je\
il/elle/on a  bornillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bɔʁ.ni.je\
nous avons  bornillé  \nu.z‿a.vɔ̃ bɔʁ.ni.je\
vous avez  bornillé  \vu.z‿a.ve bɔʁ.ni.je\
ils/elles ont  bornillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bɔʁ.ni.je\
Imparfait
je  bornillais \ʒə  bɔʁ.ni.jɛ\
tu  bornillais \ty  bɔʁ.ni.jɛ\
il/elle/on  bornillait \[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.ni.jɛ\
nous  bornillions \nu  bɔʁ.nij.jɔ̃\
vous  bornilliez \vu  bɔʁ.nij.je\
ils/elles  bornillaient \[il/ɛl]  bɔʁ.ni.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bornillé  \ʒ‿a.vɛ bɔʁ.ni.je\
tu avais  bornillé  \ty a.vɛ bɔʁ.ni.je\
il/elle/on avait  bornillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bɔʁ.ni.je\
nous avions  bornillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ bɔʁ.ni.je\
vous aviez  bornillé  \vu.z‿a.vje bɔʁ.ni.je\
ils/elles avaient  bornillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bɔʁ.ni.je\
Passé simple
je  bornillai \ʒə  bɔʁ.ni.je\
tu  bornillas \ty  bɔʁ.ni.ja\
il/elle/on  bornilla \[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.ni.ja\
nous  bornillâmes \nu  bɔʁ.ni.jam\
vous  bornillâtes \vu  bɔʁ.ni.jat\
ils/elles  bornillèrent \[il/ɛl]  bɔʁ.ni.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bornillé  \ʒ‿y bɔʁ.ni.je\
tu eus  bornillé  \ty y bɔʁ.ni.je\
il/elle/on eut  bornillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bɔʁ.ni.je\
nous eûmes  bornillé  \nu.z‿ym bɔʁ.ni.je\
vous eûtes  bornillé  \vu.z‿yt bɔʁ.ni.je\
ils/elles eurent  bornillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bɔʁ.ni.je\
Futur simple
je  bornillerai \ʒə  bɔʁ.nij(ə.)ʁe\
tu  bornilleras \ty  bɔʁ.nij(ə.)ʁa\
il/elle/on  bornillera \[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.nij(ə.)ʁa\
nous  bornillerons \nu  bɔʁ.nij(ə.)ʁɔ̃\
vous  bornillerez \vu  bɔʁ.nij(ə.)ʁe\
ils/elles  bornilleront \[il/ɛl]  bɔʁ.nij(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bornillé  \ʒ‿o.ʁe bɔʁ.ni.je\
tu auras  bornillé  \ty o.ʁa bɔʁ.ni.je\
il/elle/on aura  bornillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bɔʁ.ni.je\
nous aurons  bornillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bɔʁ.ni.je\
vous aurez  bornillé  \vu.z‿o.ʁe bɔʁ.ni.je\
ils/elles auront  bornillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bɔʁ.ni.je\

Subjonctif

Présent
que je  bornille \ ʒə  bɔʁ.nij\
que tu  bornilles \ ty  bɔʁ.nij\
qu’il/elle/on  bornille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.nij\
que nous  bornillions \ nu  bɔʁ.nij.jɔ̃\
que vous  bornilliez \ vu  bɔʁ.nij.je\
qu’ils/elles  bornillent \k‿[il/ɛl]  bɔʁ.nij\
Passé
que j’aie  bornillé  \kə ʒ‿ɛ bɔʁ.ni.je\
que tu aies  bornillé  \kə ty ɛ bɔʁ.ni.je\
qu’il/elle/on ait  bornillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bɔʁ.ni.je\
que nous ayons  bornillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bɔʁ.ni.je\
que vous ayez  bornillé  \kə vu.z‿ɛ.je bɔʁ.ni.je\
qu’ils/elles aient  bornillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bɔʁ.ni.je\
Imparfait
que je  bornillasse \ ʒə  bɔʁ.ni.jas\
que tu  bornillasses \ ty  bɔʁ.ni.jas\
qu’il/elle/on  bornillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.ni.ja\
que nous  bornillassions \ nu  bɔʁ.ni.ja.sjɔ̃\
que vous  bornillassiez \ vu  bɔʁ.ni.ja.sje\
qu’ils/elles  bornillassent \k‿[il/ɛl]  bɔʁ.ni.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bornillé  \kə ʒ‿ys bɔʁ.ni.je\
que tu eusses  bornillé  \kə ty ys bɔʁ.ni.je\
qu’il/elle/on eût  bornillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bɔʁ.ni.je\
que nous eussions  bornillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bɔʁ.ni.je\
que vous eussiez  bornillé  \kə vu.z‿y.sje bɔʁ.ni.je\
qu’ils/elles eussent  bornillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bɔʁ.ni.je\

Conditionnel

Présent
je  bornillerais \ʒə  bɔʁ.nij(ə.)ʁɛ\
tu  bornillerais \ty  bɔʁ.nij(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  bornillerait \[il/ɛl/ɔ̃]  bɔʁ.nij(ə.)ʁɛ\
nous  bornillerions \nu  bɔʁ.ni.jə.ʁjɔ̃\
vous  bornilleriez \vu  bɔʁ.ni.jə.ʁje\
ils/elles  bornilleraient \[il/ɛl]  bɔʁ.nij(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  bornillé  \ʒ‿o.ʁɛ bɔʁ.ni.je\
tu aurais  bornillé  \ty o.ʁɛ bɔʁ.ni.je\
il/elle/on aurait  bornillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bɔʁ.ni.je\
nous aurions  bornillé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bɔʁ.ni.je\
vous auriez  bornillé  \vu.z‿o.ʁje bɔʁ.ni.je\
ils/elles auraient  bornillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bɔʁ.ni.je\

Impératif

Présent
  bornille  \bɔʁ.nij\
  bornillons  \bɔʁ.ni.jɔ̃\
  bornillez  \bɔʁ.ni.je\
Passé
 aie  bornillé    bɔʁ.ni.je\ 
 ayons  bornillé   \ɛ.jɔ̃ bɔʁ.ni.je\ 
 ayez  bornillé   \ɛ.je bɔʁ.ni.je\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.