< Conjugaison:français

Conjugaison:français/cistercianiser

Conjugaison de cistercianiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
cistercianiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  cistercianise \ʒə  sis.tɛʁ.sja.niz\
tu  cistercianises \ty  sis.tɛʁ.sja.niz\
il/elle/on  cistercianise \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.niz\
nous  cistercianisons \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zɔ̃\
vous  cistercianisez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles  cistercianisent \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.niz\
Passé composé
j’ai  cistercianisé  \ʒ‿e sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu as  cistercianisé  \ty a sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on a  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous avons  cistercianisé  \nu.z‿a.vɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous avez  cistercianisé  \vu.z‿a.ve sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles ont  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Imparfait
je  cistercianisais \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
tu  cistercianisais \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
il/elle/on  cistercianisait \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
nous  cistercianisions \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zjɔ̃\
vous  cistercianisiez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zje\
ils/elles  cistercianisaient \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  cistercianisé  \ʒ‿a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu avais  cistercianisé  \ty a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on avait  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous avions  cistercianisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous aviez  cistercianisé  \vu.z‿a.vje sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles avaient  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Passé simple
je  cistercianisai \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu  cistercianisas \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.za\
il/elle/on  cistercianisa \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.za\
nous  cistercianisâmes \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zam\
vous  cistercianisâtes \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zat\
ils/elles  cistercianisèrent \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  cistercianisé  \ʒ‿y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu eus  cistercianisé  \ty y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on eut  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous eûmes  cistercianisé  \nu.z‿ym sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous eûtes  cistercianisé  \vu.z‿yt sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles eurent  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Futur simple
je  cistercianiserai \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁe\
tu  cistercianiseras \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  cistercianisera \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁa\
nous  cistercianiserons \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  cistercianiserez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  cistercianiseront \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  cistercianisé  \ʒ‿o.ʁe sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu auras  cistercianisé  \ty o.ʁa sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on aura  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous aurons  cistercianisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous aurez  cistercianisé  \vu.z‿o.ʁe sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles auront  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  cistercianise \ ʒə  sis.tɛʁ.sja.niz\
que tu  cistercianises \ ty  sis.tɛʁ.sja.niz\
qu’il/elle/on  cistercianise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.niz\
que nous  cistercianisions \ nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zjɔ̃\
que vous  cistercianisiez \ vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zje\
qu’ils/elles  cistercianisent \k‿[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.niz\
Passé
que j’aie  cistercianisé  \kə ʒ‿ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que tu aies  cistercianisé  \kə ty ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  cistercianisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que nous ayons  cistercianisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que vous ayez  cistercianisé  \kə vu.z‿ɛ.je sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’ils/elles aient  cistercianisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Imparfait
que je  cistercianisasse \ ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.zas\
que tu  cistercianisasses \ ty  sis.tɛʁ.sja.ni.zas\
qu’il/elle/on  cistercianisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.za\
que nous  cistercianisassions \ nu  sis.tɛʁ.sja.ni.za.sjɔ̃\
que vous  cistercianisassiez \ vu  sis.tɛʁ.sja.ni.za.sje\
qu’ils/elles  cistercianisassent \k‿[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  cistercianisé  \kə ʒ‿ys sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que tu eusses  cistercianisé  \kə ty ys sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  cistercianisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que nous eussions  cistercianisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que vous eussiez  cistercianisé  \kə vu.z‿y.sje sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  cistercianisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys sis.tɛʁ.sja.ni.ze\

Conditionnel

Présent
je  cistercianiserais \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  cistercianiserais \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  cistercianiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  cistercianiserions \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  cistercianiseriez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zə.ʁje\
ils/elles  cistercianiseraient \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  cistercianisé  \ʒ‿o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu aurais  cistercianisé  \ty o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on aurait  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous aurions  cistercianisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous auriez  cistercianisé  \vu.z‿o.ʁje sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles auraient  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\

Impératif

Présent
  cistercianise  \sis.tɛʁ.sja.niz\
  cistercianisons  \sis.tɛʁ.sja.ni.zɔ̃\
  cistercianisez  \sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Passé
 aie  cistercianisé    sis.tɛʁ.sja.ni.ze\ 
 ayons  cistercianisé   \ɛ.jɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\ 
 ayez  cistercianisé   \ɛ.je sis.tɛʁ.sja.ni.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.