< Conjugaison:français

Conjugaison:français/désacculturer

Conjugaison de désacculturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
désacculturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  désacculture \ʒə  de.za.kyl.tyʁ\
tu  désaccultures \ty  de.za.kyl.tyʁ\
il/elle/on  désacculture \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.kyl.tyʁ\
nous  désacculturons \nu  de.za.kyl.ty.ʁɔ̃\
vous  désacculturez \vu  de.za.kyl.ty.ʁe\
ils/elles  désacculturent \[il/ɛl]  de.za.kyl.tyʁ\
Passé composé
j’ai  désacculturé  \ʒ‿e de.za.kyl.ty.ʁe\
tu as  désacculturé  \ty a de.za.kyl.ty.ʁe\
il/elle/on a  désacculturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a de.za.kyl.ty.ʁe\
nous avons  désacculturé  \nu.z‿a.vɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\
vous avez  désacculturé  \vu.z‿a.ve de.za.kyl.ty.ʁe\
ils/elles ont  désacculturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\
Imparfait
je  désacculturais \ʒə  de.za.kyl.ty.ʁɛ\
tu  désacculturais \ty  de.za.kyl.ty.ʁɛ\
il/elle/on  désacculturait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.kyl.ty.ʁɛ\
nous  désacculturions \nu  de.za.kyl.ty.ʁjɔ̃\
vous  désacculturiez \vu  de.za.kyl.ty.ʁje\
ils/elles  désacculturaient \[il/ɛl]  de.za.kyl.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  désacculturé  \ʒ‿a.vɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
tu avais  désacculturé  \ty a.vɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
il/elle/on avait  désacculturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
nous avions  désacculturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\
vous aviez  désacculturé  \vu.z‿a.vje de.za.kyl.ty.ʁe\
ils/elles avaient  désacculturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
Passé simple
je  désacculturai \ʒə  de.za.kyl.ty.ʁe\
tu  désacculturas \ty  de.za.kyl.ty.ʁa\
il/elle/on  désaccultura \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.kyl.ty.ʁa\
nous  désacculturâmes \nu  de.za.kyl.ty.ʁam\
vous  désacculturâtes \vu  de.za.kyl.ty.ʁat\
ils/elles  désacculturèrent \[il/ɛl]  de.za.kyl.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  désacculturé  \ʒ‿y de.za.kyl.ty.ʁe\
tu eus  désacculturé  \ty y de.za.kyl.ty.ʁe\
il/elle/on eut  désacculturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.za.kyl.ty.ʁe\
nous eûmes  désacculturé  \nu.z‿ym de.za.kyl.ty.ʁe\
vous eûtes  désacculturé  \vu.z‿yt de.za.kyl.ty.ʁe\
ils/elles eurent  désacculturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ de.za.kyl.ty.ʁe\
Futur simple
je  désacculturerai \ʒə  de.za.kyl.ty.ʁə.ʁe\
tu  désaccultureras \ty  de.za.kyl.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  désacculturera \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.kyl.ty.ʁə.ʁa\
nous  désacculturerons \nu  de.za.kyl.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  désacculturerez \vu  de.za.kyl.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  désaccultureront \[il/ɛl]  de.za.kyl.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  désacculturé  \ʒ‿o.ʁe de.za.kyl.ty.ʁe\
tu auras  désacculturé  \ty o.ʁa de.za.kyl.ty.ʁe\
il/elle/on aura  désacculturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa de.za.kyl.ty.ʁe\
nous aurons  désacculturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\
vous aurez  désacculturé  \vu.z‿o.ʁe de.za.kyl.ty.ʁe\
ils/elles auront  désacculturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  désacculture \ ʒə  de.za.kyl.tyʁ\
que tu  désaccultures \ ty  de.za.kyl.tyʁ\
qu’il/elle/on  désacculture \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.kyl.tyʁ\
que nous  désacculturions \ nu  de.za.kyl.ty.ʁjɔ̃\
que vous  désacculturiez \ vu  de.za.kyl.ty.ʁje\
qu’ils/elles  désacculturent \k‿[il/ɛl]  de.za.kyl.tyʁ\
Passé
que j’aie  désacculturé  \kə ʒ‿ɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
que tu aies  désacculturé  \kə ty ɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  désacculturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
que nous ayons  désacculturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\
que vous ayez  désacculturé  \kə vu.z‿ɛ.je de.za.kyl.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  désacculturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ de.za.kyl.ty.ʁe\
Imparfait
que je  désacculturasse \ ʒə  de.za.kyl.ty.ʁas\
que tu  désacculturasses \ ty  de.za.kyl.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  désacculturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.kyl.ty.ʁa\
que nous  désacculturassions \ nu  de.za.kyl.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  désacculturassiez \ vu  de.za.kyl.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  désacculturassent \k‿[il/ɛl]  de.za.kyl.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  désacculturé  \kə ʒ‿ys de.za.kyl.ty.ʁe\
que tu eusses  désacculturé  \kə ty ys de.za.kyl.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  désacculturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.za.kyl.ty.ʁe\
que nous eussions  désacculturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\
que vous eussiez  désacculturé  \kə vu.z‿y.sje de.za.kyl.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  désacculturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys de.za.kyl.ty.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  désacculture  \de.za.kyl.tyʁ\
  désacculturons  \de.za.kyl.ty.ʁɔ̃\
  désacculturez  \de.za.kyl.ty.ʁe\
Passé
 aie  désacculturé    de.za.kyl.ty.ʁe\ 
 ayons  désacculturé   \ɛ.jɔ̃ de.za.kyl.ty.ʁe\ 
 ayez  désacculturé   \ɛ.je de.za.kyl.ty.ʁe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.