< Conjugaison:français

Conjugaison:français/fustiger

Conjugaison de fustiger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
fustiger
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ger}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  fustige \ʒə  fys.tiʒ\
tu  fustiges \ty  fys.tiʒ\
il/elle/on  fustige \[il/ɛl/ɔ̃]  fys.tiʒ\
nous  fustigeons \nu  fys.ti.ʒɔ̃\
vous  fustigez \vu  fys.ti.ʒe\
ils/elles  fustigent \[il/ɛl]  fys.tiʒ\
Passé composé
j’ai  fustigé  \ʒ‿e fys.ti.ʒe\
tu as  fustigé  \ty a fys.ti.ʒe\
il/elle/on a  fustigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fys.ti.ʒe\
nous avons  fustigé  \nu.z‿a.vɔ̃ fys.ti.ʒe\
vous avez  fustigé  \vu.z‿a.ve fys.ti.ʒe\
ils/elles ont  fustigé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fys.ti.ʒe\
Imparfait
je  fustigeais \ʒə  fys.ti.ʒɛ\
tu  fustigeais \ty  fys.ti.ʒɛ\
il/elle/on  fustigeait \[il/ɛl/ɔ̃]  fys.ti.ʒɛ\
nous  fustigions \nu  fys.ti.ʒjɔ̃\
vous  fustigiez \vu  fys.ti.ʒje\
ils/elles  fustigeaient \[il/ɛl]  fys.ti.ʒɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  fustigé  \ʒ‿a.vɛ fys.ti.ʒe\
tu avais  fustigé  \ty a.vɛ fys.ti.ʒe\
il/elle/on avait  fustigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fys.ti.ʒe\
nous avions  fustigé  \nu.z‿a.vjɔ̃ fys.ti.ʒe\
vous aviez  fustigé  \vu.z‿a.vje fys.ti.ʒe\
ils/elles avaient  fustigé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fys.ti.ʒe\
Passé simple
je  fustigeai \ʒə  fys.ti.ʒe\
tu  fustigeas \ty  fys.ti.ʒa\
il/elle/on  fustigea \[il/ɛl/ɔ̃]  fys.ti.ʒa\
nous  fustigeâmes \nu  fys.ti.ʒam\
vous  fustigeâtes \vu  fys.ti.ʒat\
ils/elles  fustigèrent \[il/ɛl]  fys.ti.ʒɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  fustigé  \ʒ‿y fys.ti.ʒe\
tu eus  fustigé  \ty y fys.ti.ʒe\
il/elle/on eut  fustigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fys.ti.ʒe\
nous eûmes  fustigé  \nu.z‿ym fys.ti.ʒe\
vous eûtes  fustigé  \vu.z‿yt fys.ti.ʒe\
ils/elles eurent  fustigé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fys.ti.ʒe\
Futur simple
je  fustigerai \ʒə  fys.ti.ʒ(ə.)ʁe\
tu  fustigeras \ty  fys.ti.ʒ(ə.)ʁa\
il/elle/on  fustigera \[il/ɛl/ɔ̃]  fys.ti.ʒ(ə.)ʁa\
nous  fustigerons \nu  fys.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
vous  fustigerez \vu  fys.ti.ʒ(ə.)ʁe\
ils/elles  fustigeront \[il/ɛl]  fys.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  fustigé  \ʒ‿o.ʁe fys.ti.ʒe\
tu auras  fustigé  \ty o.ʁa fys.ti.ʒe\
il/elle/on aura  fustigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fys.ti.ʒe\
nous aurons  fustigé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fys.ti.ʒe\
vous aurez  fustigé  \vu.z‿o.ʁe fys.ti.ʒe\
ils/elles auront  fustigé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fys.ti.ʒe\

Subjonctif

Présent
que je  fustige \ ʒə  fys.tiʒ\
que tu  fustiges \ ty  fys.tiʒ\
qu’il/elle/on  fustige \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fys.tiʒ\
que nous  fustigions \ nu  fys.ti.ʒjɔ̃\
que vous  fustigiez \ vu  fys.ti.ʒje\
qu’ils/elles  fustigent \k‿[il/ɛl]  fys.tiʒ\
Passé
que j’aie  fustigé  \kə ʒ‿ɛ fys.ti.ʒe\
que tu aies  fustigé  \kə ty ɛ fys.ti.ʒe\
qu’il/elle/on ait  fustigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fys.ti.ʒe\
que nous ayons  fustigé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fys.ti.ʒe\
que vous ayez  fustigé  \kə vu.z‿ɛ.je fys.ti.ʒe\
qu’ils/elles aient  fustigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fys.ti.ʒe\
Imparfait
que je  fustigeasse \ ʒə  fys.ti.ʒas\
que tu  fustigeasses \ ty  fys.ti.ʒas\
qu’il/elle/on  fustigeât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fys.ti.ʒa\
que nous  fustigeassions \ nu  fys.ti.ʒa.sjɔ̃\
que vous  fustigeassiez \ vu  fys.ti.ʒa.sje\
qu’ils/elles  fustigeassent \k‿[il/ɛl]  fys.ti.ʒas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  fustigé  \kə ʒ‿ys fys.ti.ʒe\
que tu eusses  fustigé  \kə ty ys fys.ti.ʒe\
qu’il/elle/on eût  fustigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fys.ti.ʒe\
que nous eussions  fustigé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fys.ti.ʒe\
que vous eussiez  fustigé  \kə vu.z‿y.sje fys.ti.ʒe\
qu’ils/elles eussent  fustigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fys.ti.ʒe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  fustige  \fys.tiʒ\
  fustigeons  \fys.ti.ʒɔ̃\
  fustigez  \fys.ti.ʒe\
Passé
 aie  fustigé    fys.ti.ʒe\ 
 ayons  fustigé   \ɛ.jɔ̃ fys.ti.ʒe\ 
 ayez  fustigé   \ɛ.je fys.ti.ʒe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.