< Conjugaison:italien
Conjugaison:italien/intrigare
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | intrigare | \in.tri.ˈɡa.re\ | avere | intrigato | \a.ˈve.re in.tri.ˈɡa.to\ |
| Gérondif | intrigando | \in.tri.ˈɡan.do\ | avendo | intrigato | \a.ˈven.do in.tri.ˈɡa.to\ |
| Participe | intrigante | \in.tri.ˈɡan.te\ | intrigato | \in.tri.ˈɡa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.