< Conjugaison:latin

Conjugaison:latin/convenio

Conjugaison de conveniō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
convenīre convēnisse (convenisse) conventūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
convenīrī conventus, -a, -um esse conventum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conventum, conventū

Participe présent actif
conveniens, -entis
Participe futur actif
conventūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conventus, -a, -um
Adjectif verbal
conveniendus, -a, -um

   Nominatif : convenīre
Accusatif : convenīre
Accusatif avec prép. : conveniendum
Génitif : conveniendī
Datif : conveniendō
Ablatif : conveniendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
convenī
convenīte

Futur
2PS : convenītō
3PS : convenītō
2PP : convenītōte
3PP : conveniuntō

  Présent
convenīre
convenīminī

Futur
2PS : convenītor
3PS : convenītor
2PP : -
3PP : conveniuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conveniō conveniēbam conveniam
convenīs conveniēbās conveniēs
convenīt conveniēbat conveniet
convenīmus conveniēbāmus conveniēmus
convenītis conveniēbātis conveniētis
conveniunt conveniēbant convenient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
convēnī convēneram (convenieram) convēnerō (convenierō)
convēnistī (convenisti) convēnerās (convenierās) convēneris (convenieris)
convēnit convēnerat (convenierat) convēnerit (convenierit)
convēnimus convēnerāmus (convenierāmus) convēnerimus (convenierimus)
convēnistis (convenistis) convēneratis (convenierātis) convēneritis (convenieritis)
convēnērunt (convēnēre) (convenierunt) convēnerant (convenierant) convēnerint (convenierint)
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
conveniam convenīrem
conveniās convenīrēs
conveniat convenīret
conveniāmus convenīrēmus
conveniātis convenīrētis
conveniant convenīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
convēnerim (convenierim) convēnissem (convenissem)
convēnerīs (convenierīs) convēnissēs (convenissēs)
convēnerit (convenierit) convēnisset (convenisset)
convēnerīmus (convenierīmus) convēnissēmus (convenissēmus)
convēnerītis (convenierītis) convēnissētis (convenissētis)
convēnerint (convenierint) convēnissent (convenissent)
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
convenior convenēbar conveniar
convenīris (convenīre) convenēbāris (convenēbāre) conveniēris (conveniēre)
convenītur convenēbātur conveniētur
convenīmur convenēbāmur conveniēmur
convenīminī convenēbāminī conveniēminī
conveniuntur convenēbantur convenientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conventus sum conventus eram conventus erō
conventus es conventus erās conventus eris
conventus est conventus erat conventus erit
conventi sumus conventi erāmus conventi erimus
conventi estis conventi erātis conventi eritis
conventi sunt conventi erant conventi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
conveniar convenīrer
conveniāris (conveniāre) convenīrēris (convenīrēre)
conveniātur convenīrētur
conveniāmur convenīrēmur
conveniāminī convenīrēminī
conveniantur convenīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conventus sim conventus essem
conventus sīs conventus essēs
conventus sit conventus esset
conventi sīmus conventi essēmus
conventi sītis conventi essētis
conventi sint conventi essent
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.