< Conjugaison:latin
Conjugaison:latin/dissimulo
Conjugaison de dissimulō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| dissimulāre | dissimulavisse | dissimulatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| dissimulārī | dissimulatus, -a, -um esse | dissimulatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN dissimulatum, dissimulatū Participe présent actif |
Nominatif : dissimulāre Accusatif : dissimulāre Accusatif avec prép. : dissimulandum Génitif : dissimulandī Datif : dissimulandō Ablatif : dissimulandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent dissimulā dissimulāte Futur |
Présent dissimulāre dissimulāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dissimulō | dissimulābam | dissimulābō | ||
| dissimulās | dissimulābās | dissimulābis | ||
| dissimulāt | dissimulābat | dissimulābit | ||
| dissimulāmus | dissimulābāmus | dissimulābimus | ||
| dissimulātis | dissimulābātis | dissimulābitis | ||
| dissimulant | dissimulābant | dissimulābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dissimulavī | dissimulaveram | dissimulaverō | ||
| dissimulavistī | dissimulaverās | dissimulaveris | ||
| dissimulavit | dissimulaverat | dissimulaverit | ||
| dissimulavimus | dissimulaverāmus | dissimulaverimus | ||
| dissimulavistis | dissimulaveratis | dissimulaveritis | ||
| dissimulavērunt (dissimulavēre) | dissimulaverant | dissimulaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dissimulem | dissimulārem | |
| dissimulēs | dissimulārēs | |
| dissimulet | dissimulāret | |
| dissimulēmus | dissimulārēmus | |
| dissimulētis | dissimulārētis | |
| dissimulent | dissimulārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dissimulaverim | dissimulavissem | |
| dissimulaverīs | dissimulavissēs | |
| dissimulaverit | dissimulavisset | |
| dissimulaverīmus | dissimulavissēmus | |
| dissimulaverītis | dissimulavissētis | |
| dissimulaverint | dissimulavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dissimulor | dissimulabar | dissimulābor | ||
| dissimulāris (dissimulāre) | dissimulabāris (dissimulabāre) | dissimulāberis (dissimulābere) | ||
| dissimulātur | dissimulabātur | dissimulābitur | ||
| dissimulāmur | dissimulabāmur | dissimulābimur | ||
| dissimulāminī | dissimulabāminī | dissimulābiminī | ||
| dissimulāntur | dissimulabantur | dissimulābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dissimulatus sum | dissimulatus eram | dissimulatus erō | ||
| dissimulatus es | dissimulatus erās | dissimulatus eris | ||
| dissimulatus est | dissimulatus erat | dissimulatus erit | ||
| dissimulati sumus | dissimulati erāmus | dissimulati erimus | ||
| dissimulati estis | dissimulati erātis | dissimulati eritis | ||
| dissimulati sunt | dissimulati erant | dissimulati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dissimuler | dissimulārer | |
| dissimulēris (dissimulēre) | dissimulārēris (dissimulārēre) | |
| dissimulētur | dissimulārētur | |
| dissimulēmur | dissimulārēmur | |
| dissimulēminī | dissimulārēminī | |
| dissimulentur | dissimulārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dissimulatus sim | dissimulatus essem | |
| dissimulatus sīs | dissimulatus essēs | |
| dissimulatus sit | dissimulatus esset | |
| dissimulati sīmus | dissimulati essēmus | |
| dissimulati sītis | dissimulati essētis | |
| dissimulati sint | dissimulati essent | |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.