< Conjugaison:latin
Conjugaison:latin/innuo
Conjugaison de innuō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| innuere | innuisse | innutūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| innuī | innutus, -a, -um esse | innutum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN innutum, innutū Participe présent actif |
Nominatif : innuere Accusatif : innuere Accusatif avec prép. : innuendum Génitif : innuendī Datif : innuendō Ablatif : innuendō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent innue innuite Futur |
Présent innuere innuiminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| innuō | innuēbam | innuam | ||
| innuis | innuēbās | innuēs | ||
| innuit | innuēbat | innuet | ||
| innuimus | innuēbāmus | innuēmus | ||
| innuitis | innuēbātis | innuētis | ||
| innuunt | innuēbant | innuent | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| innuī | innueram | innuerō | ||
| innuistī | innuerās | innueris | ||
| innuit | innuerat | innuerit | ||
| innuimus | innuerāmus | innuerimus | ||
| innuistis | innueratis | innueritis | ||
| innuērunt (innuēre) | innuerant | innuerint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| innuam | innuerem | |
| innuās | innuerēs | |
| innuat | innueret | |
| innuāmus | innuerēmus | |
| innuātis | innuerētis | |
| innuant | innuerent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| innuerim | innuissem | |
| innuerīs | innuissēs | |
| innuerit | innuisset | |
| innuerīmus | innuissēmus | |
| innuerītis | innuissētis | |
| innuerint | innuissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| innuor | innuēbar | innuar | ||
| innueris (innuere) | innuēbāris (innuēbāre) | innuēris (innuēre) | ||
| innuitur | innuēbātur | innuētur | ||
| innuimur | innuēbāmur | innuēmur | ||
| innuiminī | innuēbāminī | innuēminī | ||
| innuuntur | innuēbantur | innuentur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| innutus sum | innutus eram | innutus erō | ||
| innutus es | innutus erās | innutus eris | ||
| innutus est | innutus erat | innutus erit | ||
| innuti sumus | innuti erāmus | innuti erimus | ||
| innuti estis | innuti erātis | innuti eritis | ||
| innuti sunt | innuti erant | innuti erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| innuar | innuerer | |
| innuāris (innuāre) | innuerēris (innuerēre) | |
| innuātur | innuerētur | |
| innuāmur | innuerēmur | |
| innuāminī | innuerēminī | |
| innuantur | innuerentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| innutus sim | innutus essem | |
| innutus sīs | innutus essēs | |
| innutus sit | innutus esset | |
| innuti sīmus | innuti essēmus | |
| innuti sītis | innuti essētis | |
| innuti sint | innuti essent | |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.