< Conjugaison:latin
Conjugaison:latin/insemino
Conjugaison de inseminō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| insemināre | inseminavisse | inseminatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| inseminārī | inseminatus, -a, -um esse | inseminatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN inseminatum, inseminatū Participe présent actif |
Nominatif : insemināre Accusatif : insemināre Accusatif avec prép. : inseminandum Génitif : inseminandī Datif : inseminandō Ablatif : inseminandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent inseminā insemināte Futur |
Présent insemināre insemināminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| inseminō | inseminābam | inseminābō | ||
| inseminās | inseminābās | inseminābis | ||
| insemināt | inseminābat | inseminābit | ||
| insemināmus | inseminābāmus | inseminābimus | ||
| inseminātis | inseminābātis | inseminābitis | ||
| inseminant | inseminābant | inseminābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| inseminavī | inseminaveram | inseminaverō | ||
| inseminavistī | inseminaverās | inseminaveris | ||
| inseminavit | inseminaverat | inseminaverit | ||
| inseminavimus | inseminaverāmus | inseminaverimus | ||
| inseminavistis | inseminaveratis | inseminaveritis | ||
| inseminavērunt (inseminavēre) | inseminaverant | inseminaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| inseminem | inseminārem | |
| inseminēs | inseminārēs | |
| inseminet | insemināret | |
| inseminēmus | inseminārēmus | |
| inseminētis | inseminārētis | |
| inseminent | inseminārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| inseminaverim | inseminavissem | |
| inseminaverīs | inseminavissēs | |
| inseminaverit | inseminavisset | |
| inseminaverīmus | inseminavissēmus | |
| inseminaverītis | inseminavissētis | |
| inseminaverint | inseminavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| inseminor | inseminabar | inseminābor | ||
| insemināris (insemināre) | inseminabāris (inseminabāre) | insemināberis (inseminābere) | ||
| inseminātur | inseminabātur | inseminābitur | ||
| insemināmur | inseminabāmur | inseminābimur | ||
| insemināminī | inseminabāminī | inseminābiminī | ||
| insemināntur | inseminabantur | inseminābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| inseminatus sum | inseminatus eram | inseminatus erō | ||
| inseminatus es | inseminatus erās | inseminatus eris | ||
| inseminatus est | inseminatus erat | inseminatus erit | ||
| inseminati sumus | inseminati erāmus | inseminati erimus | ||
| inseminati estis | inseminati erātis | inseminati eritis | ||
| inseminati sunt | inseminati erant | inseminati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| inseminer | inseminārer | |
| inseminēris (inseminēre) | inseminārēris (inseminārēre) | |
| inseminētur | inseminārētur | |
| inseminēmur | inseminārēmur | |
| inseminēminī | inseminārēminī | |
| inseminentur | inseminārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| inseminatus sim | inseminatus essem | |
| inseminatus sīs | inseminatus essēs | |
| inseminatus sit | inseminatus esset | |
| inseminati sīmus | inseminati essēmus | |
| inseminati sītis | inseminati essētis | |
| inseminati sint | inseminati essent | |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.