< Conjugaison:latin
Conjugaison:latin/occino
Conjugaison de occinō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| occinere | occinuisse | occentūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| - | - | - | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN occentum, occentū Participe présent actif |
Nominatif : occinere Accusatif : occinere Accusatif avec prép. : occinendum Génitif : occinendī Datif : occinendō Ablatif : occinendō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent occine occinite Futur |
- | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| occinō | occinēbam | occinam | ||
| occinis | occinēbās | occinēs | ||
| occinit | occinēbat | occinet | ||
| occinimus | occinēbāmus | occinēmus | ||
| occinitis | occinēbātis | occinētis | ||
| occinunt | occinēbant | occinent | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| occinuī | occinueram | occinuerō | ||
| occinuistī | occinuerās | occinueris | ||
| occinuit | occinuerat | occinuerit | ||
| occinuimus | occinuerāmus | occinuerimus | ||
| occinuistis | occinueratis | occinueritis | ||
| occinuērunt (occinuēre) | occinuerant | occinuerint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| occinam | occinerem | |
| occinās | occinerēs | |
| occinat | occineret | |
| occināmus | occinerēmus | |
| occinātis | occinerētis | |
| occinant | occinerent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| occinuerim | occinuissem | |
| occinuerīs | occinuissēs | |
| occinuerit | occinuisset | |
| occinuerīmus | occinuissēmus | |
| occinuerītis | occinuissētis | |
| occinuerint | occinuissent | |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.