< Conjugaison:latin

Conjugaison:latin/praesumo

Conjugaison de praesumō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praesumere praesumpsisse praesumptūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praesumī praesumptus, -a, -um esse praesumptum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praesumptum, praesumptū

Participe présent actif
praesumens, -entis
Participe futur actif
praesumptūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praesumptus, -a, -um
Adjectif verbal
praesumendus, -a, -um

   Nominatif : praesumere
Accusatif : praesumere
Accusatif avec prép. : praesumendum
Génitif : praesumendī
Datif : praesumendō
Ablatif : praesumendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praesume
praesumite

Futur
2PS : praesumitō
3PS : praesumitō
2PP : praesumitōte
3PP : praesumuntō

  Présent
praesumere
praesumiminī

Futur
2PS : praesumitor
3PS : praesumitor
2PP : -
3PP : praesumuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praesumō praesumēbam praesumam
praesumis praesumēbās praesumēs
praesumit praesumēbat praesumet
praesumimus praesumēbāmus praesumēmus
praesumitis praesumēbātis praesumētis
praesumunt praesumēbant praesument
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praesumpsī praesumpseram praesumpserō
praesumpsistī praesumpserās praesumpseris
praesumpsit praesumpserat praesumpserit
praesumpsimus praesumpserāmus praesumpserimus
praesumpsistis praesumpseratis praesumpseritis
praesumpsērunt (praesumpsēre) praesumpserant praesumpserint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praesumam praesumerem
praesumās praesumerēs
praesumat praesumeret
praesumāmus praesumerēmus
praesumātis praesumerētis
praesumant praesumerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praesumpserim praesumpsissem
praesumpserīs praesumpsissēs
praesumpserit praesumpsisset
praesumpserīmus praesumpsissēmus
praesumpserītis praesumpsissētis
praesumpserint praesumpsissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praesumor praesumēbar praesumar
praesumeris (praesumere) praesumēbāris (praesumēbāre) praesumēris (praesumēre)
praesumitur praesumēbātur praesumētur
praesumimur praesumēbāmur praesumēmur
praesumiminī praesumēbāminī praesumēminī
praesumuntur praesumēbantur praesumentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praesumptus sum praesumptus eram praesumptus erō
praesumptus es praesumptus erās praesumptus eris
praesumptus est praesumptus erat praesumptus erit
praesumpti sumus praesumpti erāmus praesumpti erimus
praesumpti estis praesumpti erātis praesumpti eritis
praesumpti sunt praesumpti erant praesumpti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praesumar praesumerer
praesumāris (praesumāre) praesumerēris (praesumerēre)
praesumātur praesumerētur
praesumāmur praesumerēmur
praesumāminī praesumerēminī
praesumantur praesumerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praesumptus sim praesumptus essem
praesumptus sīs praesumptus essēs
praesumptus sit praesumptus esset
praesumpti sīmus praesumpti essēmus
praesumpti sītis praesumpti essētis
praesumpti sint praesumpti essent
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.