< Conjugaison:latin
Conjugaison:latin/suppedito
Conjugaison de suppeditō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| suppeditāre | suppeditavisse | suppeditatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| suppeditārī | suppeditatus, -a, -um esse | suppeditatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN suppeditatum, suppeditatū Participe présent actif |
Nominatif : suppeditāre Accusatif : suppeditāre Accusatif avec prép. : suppeditandum Génitif : suppeditandī Datif : suppeditandō Ablatif : suppeditandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent suppeditā suppeditāte Futur |
Présent suppeditāre suppeditāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| suppeditō | suppeditābam | suppeditābō | ||
| suppeditās | suppeditābās | suppeditābis | ||
| suppeditāt | suppeditābat | suppeditābit | ||
| suppeditāmus | suppeditābāmus | suppeditābimus | ||
| suppeditātis | suppeditābātis | suppeditābitis | ||
| suppeditant | suppeditābant | suppeditābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| suppeditavī | suppeditaveram | suppeditaverō | ||
| suppeditavistī | suppeditaverās | suppeditaveris | ||
| suppeditavit | suppeditaverat | suppeditaverit | ||
| suppeditavimus | suppeditaverāmus | suppeditaverimus | ||
| suppeditavistis | suppeditaveratis | suppeditaveritis | ||
| suppeditavērunt (suppeditavēre) | suppeditaverant | suppeditaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| suppeditem | suppeditārem | |
| suppeditēs | suppeditārēs | |
| suppeditet | suppeditāret | |
| suppeditēmus | suppeditārēmus | |
| suppeditētis | suppeditārētis | |
| suppeditent | suppeditārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| suppeditaverim | suppeditavissem | |
| suppeditaverīs | suppeditavissēs | |
| suppeditaverit | suppeditavisset | |
| suppeditaverīmus | suppeditavissēmus | |
| suppeditaverītis | suppeditavissētis | |
| suppeditaverint | suppeditavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| suppeditor | suppeditabar | suppeditābor | ||
| suppeditāris (suppeditāre) | suppeditabāris (suppeditabāre) | suppeditāberis (suppeditābere) | ||
| suppeditātur | suppeditabātur | suppeditābitur | ||
| suppeditāmur | suppeditabāmur | suppeditābimur | ||
| suppeditāminī | suppeditabāminī | suppeditābiminī | ||
| suppeditāntur | suppeditabantur | suppeditābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| suppeditatus sum | suppeditatus eram | suppeditatus erō | ||
| suppeditatus es | suppeditatus erās | suppeditatus eris | ||
| suppeditatus est | suppeditatus erat | suppeditatus erit | ||
| suppeditati sumus | suppeditati erāmus | suppeditati erimus | ||
| suppeditati estis | suppeditati erātis | suppeditati eritis | ||
| suppeditati sunt | suppeditati erant | suppeditati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| suppediter | suppeditārer | |
| suppeditēris (suppeditēre) | suppeditārēris (suppeditārēre) | |
| suppeditētur | suppeditārētur | |
| suppeditēmur | suppeditārēmur | |
| suppeditēminī | suppeditārēminī | |
| suppeditentur | suppeditārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| suppeditatus sim | suppeditatus essem | |
| suppeditatus sīs | suppeditatus essēs | |
| suppeditatus sit | suppeditatus esset | |
| suppeditati sīmus | suppeditati essēmus | |
| suppeditati sītis | suppeditati essētis | |
| suppeditati sint | suppeditati essent | |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.