< Conjugaison:tchèque
Conjugaison:tchèque/poctít
| Personne | Présent | Passé | Futur | Conditionnel | Impératif |
|---|---|---|---|---|---|
| já | poctil jsem masculin poctila jsem féminin | poctím | poctil bych masculin poctila bych féminin | — | |
| ty | poctil jsi masculin poctils (Familier) masculin poctila jsi féminin | poctíš | poctil bys masculin poctila bys féminin | pocti | |
| on ona ono |
poctil masculin poctila féminin poctilo neutre | poctí | poctil by masculin poctila by féminin masculin poctilo by neutre | — | |
| my | poctili jsme masculin poctily jsme féminin | poctíme | poctili bychom masculin poctily bychom féminin | poctěme | |
| vy | poctili jste masculin poctily jste féminin | poctíte | poctili byste masculin poctily byste féminin | poctěte | |
| oni ony ony |
poctili masculin poctily féminin poctila neutre | poctí | poctili by masculin poctily by féminin poctila by neutre | — |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.