Deliacus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Δηλιακός, Dêliakos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Deliacus | Deliacă | Deliacum | Deliacī | Deliacae | Deliacă |
| Vocatif | Deliace | Deliacă | Deliacum | Deliacī | Deliacae | Deliacă |
| Accusatif | Deliacum | Deliacăm | Deliacum | Deliacōs | Deliacās | Deliacă |
| Génitif | Deliacī | Deliacae | Deliacī | Deliacōrŭm | Deliacārŭm | Deliacōrŭm |
| Datif | Deliacō | Deliacae | Deliacō | Deliacīs | Deliacīs | Deliacīs |
| Ablatif | Deliacō | Deliacā | Deliacō | Deliacīs | Deliacīs | Deliacīs |
Deliacus \Prononciation ?\
Références
- « Deliacus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.