Plutonius
Latin
Étymologie
- De Pluto, Plutonis avec le suffixe -ius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Plutonius | Plutoniă | Plutonium | Plutoniī | Plutoniae | Plutoniă |
| Vocatif | Plutonie | Plutoniă | Plutonium | Plutoniī | Plutoniae | Plutoniă |
| Accusatif | Plutonium | Plutoniăm | Plutonium | Plutoniōs | Plutoniās | Plutoniă |
| Génitif | Plutoniī | Plutoniae | Plutoniī | Plutoniōrŭm | Plutoniārŭm | Plutoniōrŭm |
| Datif | Plutoniō | Plutoniae | Plutoniō | Plutoniīs | Plutoniīs | Plutoniīs |
| Ablatif | Plutoniō | Plutoniā | Plutoniō | Plutoniīs | Plutoniīs | Plutoniīs |
Plutonius \Prononciation ?\
Références
- « Plutonius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.