abietarius
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | abietarius | abietariă | abietarium | abietariī | abietariae | abietariă |
| Vocatif | abietarie | abietariă | abietarium | abietariī | abietariae | abietariă |
| Accusatif | abietarium | abietariăm | abietarium | abietariōs | abietariās | abietariă |
| Génitif | abietariī | abietariae | abietariī | abietariōrŭm | abietariārŭm | abietariōrŭm |
| Datif | abietariō | abietariae | abietariō | abietariīs | abietariīs | abietariīs |
| Ablatif | abietariō | abietariā | abietariō | abietariīs | abietariīs | abietariīs |
abietarius \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « abietarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 14)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.