accidentéieren

Luxembourgeois

Emprunt du verbe français.

Indicatif
Infinitif	accidentéieren
Verbe auxiliaire	hunn
Participe passé	accidentéiert
Présent	ech accidentéieren du accidentéiers hien, si, hatt accidentéiert mir accidentéieren dir accidentéiert si accidentéieren	Passé composé	ech hunn accidentéiert du hues accidentéiert hien, si, hatt huet accidentéiert mir hunn accidentéiert dir hutt accidentéiert si hunn accidentéiert
Prétérit	verbe sans prétérit	Plus-que-parfait	ech hat accidentéiert du has accidentéiert hien, si, hatt hat accidentéiert mir haten accidentéiert dir hat accidentéiert si haten accidentéiert
Futur I	ech wäert accidentéieren du wäerts accidentéieren hien, si, hatt wäert accidentéieren mir wäerten accidentéieren dir wäert accidentéieren si wäerten accidentéieren	Futur II	ech wäert accidentéiert hunn du wäerts accidentéiert hunn hien / si, hatt wäert accidentéiert hunn mir wäerten accidentéiert hunn dir wäert accidentéiert hunn si wäerten accidentéiert hunn
Conditionnel
Conditionnel présent	ech géif accidentéieren du géifs accidentéieren hien, si, hatt géif accidentéieren mir géifen accidentéieren dir géift accidentéieren si géifen accidentéieren	Conditionnel passé	ech hätt accidentéiert du häss accidentéiert hien, si, hatt hätt accidentéiert mir hätten accidentéiert dir hätt accidentéiert si hätten accidentéiert
Impératif
accidentéier! accidentéiert!

accidentéieren \Prononciation ?\ intransitif

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.