anaphoricus
Latin
Étymologie
- Apparenté à anaphora (« lever des étoiles, anaphore »), du grec ancien ἀναφορικός, anaphorikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | anaphoricus | anaphorică | anaphoricum | anaphoricī | anaphoricae | anaphorică |
| Vocatif | anaphorice | anaphorică | anaphoricum | anaphoricī | anaphoricae | anaphorică |
| Accusatif | anaphoricum | anaphoricăm | anaphoricum | anaphoricōs | anaphoricās | anaphorică |
| Génitif | anaphoricī | anaphoricae | anaphoricī | anaphoricōrŭm | anaphoricārŭm | anaphoricōrŭm |
| Datif | anaphoricō | anaphoricae | anaphoricō | anaphoricīs | anaphoricīs | anaphoricīs |
| Ablatif | anaphoricō | anaphoricā | anaphoricō | anaphoricīs | anaphoricīs | anaphoricīs |
anaphoricus \a.naˈfo.ri.kus\
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : anaphoric
- Espagnol : anafórico
- Français : anaphorique
- Italien : anaforico
Références
- « anaphoricus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 122)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.