anatonus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀνάτονος, anatonos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | anatonus | anatonă | anatonum | anatonī | anatonae | anatonă |
| Vocatif | anatone | anatonă | anatonum | anatonī | anatonae | anatonă |
| Accusatif | anatonum | anatonăm | anatonum | anatonōs | anatonās | anatonă |
| Génitif | anatonī | anatonae | anatonī | anatonōrŭm | anatonārŭm | anatonōrŭm |
| Datif | anatonō | anatonae | anatonō | anatonīs | anatonīs | anatonīs |
| Ablatif | anatonō | anatonā | anatonō | anatonīs | anatonīs | anatonīs |
anatonus \Prononciation ?\
Antonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « anatonus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.