arbitratus
Latin
Étymologie
- Déverbal de arbitro (« arbitrer »), dérivé de arbitratum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | arbitratus | arbitratūs |
| Vocatif | arbitratus | arbitratūs |
| Accusatif | arbitratum | arbitratūs |
| Génitif | arbitratūs | arbitratuum |
| Datif | arbitratūi ou arbitratū |
arbitratibus |
| Ablatif | arbitratū | arbitratibus |
arbitratus \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | arbitratus | arbitrată | arbitratum | arbitratī | arbitratae | arbitrată |
| Vocatif | arbitrate | arbitrată | arbitratum | arbitratī | arbitratae | arbitrată |
| Accusatif | arbitratum | arbitratăm | arbitratum | arbitratōs | arbitratās | arbitrată |
| Génitif | arbitratī | arbitratae | arbitratī | arbitratōrŭm | arbitratārŭm | arbitratōrŭm |
| Datif | arbitratō | arbitratae | arbitratō | arbitratīs | arbitratīs | arbitratīs |
| Ablatif | arbitratō | arbitratā | arbitratō | arbitratīs | arbitratīs | arbitratīs |
arbitratus \Prononciation ?\
Références
- « arbitratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 152)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.