auscultatus
Latin
Étymologie
- Déverbal de ausculto, dérivé de auscultatum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | auscultatus | auscultatūs |
| Vocatif | auscultatus | auscultatūs |
| Accusatif | auscultatum | auscultatūs |
| Génitif | auscultatūs | auscultatuum |
| Datif | auscultatūi ou auscultatū |
auscultatibus |
| Ablatif | auscultatū | auscultatibus |
auscultatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | auscultatus | auscultată | auscultatum | auscultatī | auscultatae | auscultată |
| Vocatif | auscultate | auscultată | auscultatum | auscultatī | auscultatae | auscultată |
| Accusatif | auscultatum | auscultatăm | auscultatum | auscultatōs | auscultatās | auscultată |
| Génitif | auscultatī | auscultatae | auscultatī | auscultatōrŭm | auscultatārŭm | auscultatōrŭm |
| Datif | auscultatō | auscultatae | auscultatō | auscultatīs | auscultatīs | auscultatīs |
| Ablatif | auscultatō | auscultatā | auscultatō | auscultatīs | auscultatīs | auscultatīs |
auscultatus \Prononciation ?\
- Participe passé de ausculto.
Références
- « auscultatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.