auspicatus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | auspicatus | auspicată | auspicatum | auspicatī | auspicatae | auspicată |
| Vocatif | auspicate | auspicată | auspicatum | auspicatī | auspicatae | auspicată |
| Accusatif | auspicatum | auspicatăm | auspicatum | auspicatōs | auspicatās | auspicată |
| Génitif | auspicatī | auspicatae | auspicatī | auspicatōrŭm | auspicatārŭm | auspicatōrŭm |
| Datif | auspicatō | auspicatae | auspicatō | auspicatīs | auspicatīs | auspicatīs |
| Ablatif | auspicatō | auspicatā | auspicatō | auspicatīs | auspicatīs | auspicatīs |
auspicatus \Prononciation ?\
- Participe passé de auspico.
Antonymes
Références
- « auspicatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.