censitus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | censitus | censită | censitum | censitī | censitae | censită |
| Vocatif | censite | censită | censitum | censitī | censitae | censită |
| Accusatif | censitum | censităm | censitum | censitōs | censitās | censită |
| Génitif | censitī | censitae | censitī | censitōrŭm | censitārŭm | censitōrŭm |
| Datif | censitō | censitae | censitō | censitīs | censitīs | censitīs |
| Ablatif | censitō | censitā | censitō | censitīs | censitīs | censitīs |
censitus \Prononciation ?\
- Participe passé de censeo.
Variantes
Prononciation
→
Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre
)
Paronymes
Références
- « censitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.