centrum

Français

Étymologie

(Date à préciser) Du latin centrum branche fixe du compas, centre, nœud du bois »).

Nom commun

centrum \Prononciation ?\ masculin

  1. (Anatomie) Corps central d’une vertèbre, pièce solide à laquelle les arcs et certaines autres parties sont ou peuvent être attachées.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Anatomie) Base ou partie fondamentale de l’un des segments crâniens, considérée comme analogue aux vertèbres.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. (Géophysique) Foyer ou lieu d’origine d’un séisme.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Danois

Étymologie

Du latin centrum branche fixe du compas », « centre », « nœud du bois »).

Nom commun

centrum neutre

  1. centre

Hongrois

Étymologie

Du latin centrum branche fixe du compas », « centre », « nœud du bois »).

Nom commun

centrum \t͡sɛn.trum\

  1. centre

Synonymes

Latin

Étymologie

Du grec ancien κέντρον, kentron aiguillon », « dard », « branche fixe et pointue du compas », (Par extension) « centre du cercle »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif centrum centra
Vocatif centrum centra
Accusatif centrum centra
Génitif centrī centrōrum
Datif centrō centrīs
Ablatif centrō centrīs

centrum neutre

  1. Branche fixe du compas.
  2. Centre.
  3. Nœud du bois.

Dérivés

  • centralis central, qui est au centre »)
  • centratus centré »)
  • centrosus central, placé au centre »)

Dérivés dans d’autres langues

Références

  • « centrum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 289)

Néerlandais

Étymologie

Du latin centrum branche fixe du compas », « centre », « nœud du bois »).

Nom commun

centrum \sɛn.tɾʏm\

  1. Centre.
    • een centrum van het toerisme : un centre touristique.
    • financieel centrum : place financière.
  2. Centre-ville.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Slovaque

Étymologie

Du latin centrum.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif centrum cent
Génitif centra centier
Datif centru centrám
Accusatif centrum cent
Locatif centre centrách
Instrumental centrom centrami

centrum \ˈt͡sɛn.trum\ neutre

  1. Centre.

Suédois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

centrum \Prononciation ?\ neutre

  1. Centre.
  2. Centre-ville.

Tchèque

Étymologie

Du latin centrum centre »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif centrum centra
Génitif centra centr
Datif centru centrům
Accusatif centrum centra
Vocatif centrum centra
Locatif centru centrech
Instrumental centrem centry

centrum \t͡sɛn.trum\ neutre

  1. Centre, lieu central, lieu où se concentrent certaines activités.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Prononciation

Voir aussi

  • centrum sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.