chalasticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien χαλαστικός, khalastikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | chalasticus | chalastică | chalasticum | chalasticī | chalasticae | chalastică |
| Vocatif | chalastice | chalastică | chalasticum | chalasticī | chalasticae | chalastică |
| Accusatif | chalasticum | chalasticăm | chalasticum | chalasticōs | chalasticās | chalastică |
| Génitif | chalasticī | chalasticae | chalasticī | chalasticōrŭm | chalasticārŭm | chalasticōrŭm |
| Datif | chalasticō | chalasticae | chalasticō | chalasticīs | chalasticīs | chalasticīs |
| Ablatif | chalasticō | chalasticā | chalasticō | chalasticīs | chalasticīs | chalasticīs |
chalasticus \Prononciation ?\
Dérivés dans d’autres langues
- Français : chalastique
Références
- « chalasticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.