circumlocutus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | circumlocutus | circumlocută | circumlocutum | circumlocutī | circumlocutae | circumlocută |
| Vocatif | circumlocute | circumlocută | circumlocutum | circumlocutī | circumlocutae | circumlocută |
| Accusatif | circumlocutum | circumlocutăm | circumlocutum | circumlocutōs | circumlocutās | circumlocută |
| Génitif | circumlocutī | circumlocutae | circumlocutī | circumlocutōrŭm | circumlocutārŭm | circumlocutōrŭm |
| Datif | circumlocutō | circumlocutae | circumlocutō | circumlocutīs | circumlocutīs | circumlocutīs |
| Ablatif | circumlocutō | circumlocutā | circumlocutō | circumlocutīs | circumlocutīs | circumlocutīs |
circumlocutus \Prononciation ?\
- Participe passé de circumloquor.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.