concomitans
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | concomitans | concomitans | concomitans | concomitantēs | concomitantēs | concomitantia |
| Vocatif | concomitans | concomitans | concomitans | concomitantēs | concomitantēs | concomitantia |
| Accusatif | concomitantem | concomitantem | concomitans | concomitantēs | concomitantēs | concomitantia |
| Génitif | concomitantis | concomitantis | concomitantis | concomitantium | concomitantium | concomitantium |
| Datif | concomitantī | concomitantī | concomitantī | concomitantibus | concomitantibus | concomitantibus |
| Ablatif | concomitantī | concomitantī | concomitantī | concomitantibus | concomitantibus | concomitantibus |
concomitans \Prononciation ?\
- Participe présent de concomitor.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.