condictus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | condictus | condictă | condictum | condictī | condictae | condictă |
| Vocatif | condicte | condictă | condictum | condictī | condictae | condictă |
| Accusatif | condictum | condictăm | condictum | condictōs | condictās | condictă |
| Génitif | condictī | condictae | condictī | condictōrŭm | condictārŭm | condictōrŭm |
| Datif | condictō | condictae | condictō | condictīs | condictīs | condictīs |
| Ablatif | condictō | condictā | condictō | condictīs | condictīs | condictīs |
condictus \Prononciation ?\
- Participe passé de condico.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.