conspiratus
Latin
Étymologie
- Déverbal de conspiro, dérivé de conspiratum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | conspiratus | conspiratūs |
| Vocatif | conspiratus | conspiratūs |
| Accusatif | conspiratum | conspiratūs |
| Génitif | conspiratūs | conspiratuum |
| Datif | conspiratūi ou conspiratū |
conspiratibus |
| Ablatif | conspiratū | conspiratibus |
conspiratus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conspiratus | conspirată | conspiratum | conspiratī | conspiratae | conspirată |
| Vocatif | conspirate | conspirată | conspiratum | conspiratī | conspiratae | conspirată |
| Accusatif | conspiratum | conspiratăm | conspiratum | conspiratōs | conspiratās | conspirată |
| Génitif | conspiratī | conspiratae | conspiratī | conspiratōrŭm | conspiratārŭm | conspiratōrŭm |
| Datif | conspiratō | conspiratae | conspiratō | conspiratīs | conspiratīs | conspiratīs |
| Ablatif | conspiratō | conspiratā | conspiratō | conspiratīs | conspiratīs | conspiratīs |
conspiratus \Prononciation ?\
- Participe passé de conspiro.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.