consummatus
Latin
Étymologie
- De cōnsummō.
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | consummatus | consummată | consummatum | consummatī | consummatae | consummată |
| Vocatif | consummate | consummată | consummatum | consummatī | consummatae | consummată |
| Accusatif | consummatum | consummatăm | consummatum | consummatōs | consummatās | consummată |
| Génitif | consummatī | consummatae | consummatī | consummatōrŭm | consummatārŭm | consummatōrŭm |
| Datif | consummatō | consummatae | consummatō | consummatīs | consummatīs | consummatīs |
| Ablatif | consummatō | consummatā | consummatō | consummatīs | consummatīs | consummatīs |
cōnsummātus \Prononciation ?\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.