crypticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κρυπτικός, kruptikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | crypticus | cryptică | crypticum | crypticī | crypticae | cryptică |
| Vocatif | cryptice | cryptică | crypticum | crypticī | crypticae | cryptică |
| Accusatif | crypticum | crypticăm | crypticum | crypticōs | crypticās | cryptică |
| Génitif | crypticī | crypticae | crypticī | crypticōrŭm | crypticārŭm | crypticōrŭm |
| Datif | crypticō | crypticae | crypticō | crypticīs | crypticīs | crypticīs |
| Ablatif | crypticō | crypticā | crypticō | crypticīs | crypticīs | crypticīs |
crypticus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « crypticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.