daalá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | daalá | daalayá | daalatá |
| 2e du sing. | daalal | daalayal | daalatal |
| 3e du sing. | daalar | daalayar | daalatar |
| 1re du plur. | daalat | daalayat | daalatat |
| 2e du plur. | daalac | daalayac | daalatac |
| 3e du plur. | daalad | daalayad | daalatad |
| 4e du plur. | daalav | daalayav | daalatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Correspondre avec (quelqu’un).
Prononciation
- France : écouter « daalá [daaˈla] »
Références
- « daalá », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.