damnificus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | damnificus | damnifică | damnificum | damnificī | damnificae | damnifică |
| Vocatif | damnifice | damnifică | damnificum | damnificī | damnificae | damnifică |
| Accusatif | damnificum | damnificăm | damnificum | damnificōs | damnificās | damnifică |
| Génitif | damnificī | damnificae | damnificī | damnificōrŭm | damnificārŭm | damnificōrŭm |
| Datif | damnificō | damnificae | damnificō | damnificīs | damnificīs | damnificīs |
| Ablatif | damnificō | damnificā | damnificō | damnificīs | damnificīs | damnificīs |
damnificus \Prononciation ?\
- Dommageable, nuisible.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « damnificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.