dirnú
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dirnú | dirnuyú | dirnutú |
| 2e du sing. | dirnul | dirnuyul | dirnutul |
| 3e du sing. | dirnur | dirnuyur | dirnutur |
| 1re du plur. | dirnut | dirnuyut | dirnutut |
| 2e du plur. | dirnuc | dirnuyuc | dirnutuc |
| 3e du plur. | dirnud | dirnuyud | dirnutud |
| 4e du plur. | dirnuv | dirnuyuv | dirnutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
dirnú \dirˈnu\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « dirnú [dirˈnu] »
Références
- « dirnú », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.