disimulé

Voir aussi : disimule

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe disimular
Indicatif Présent (yo) disimulé
(tú) disimulé
(vos) disimulé
(él/ella/usted) disimulé
(nosotros-as) disimulé
(vosotros-as) disimulé
(os) disimulé
(ellos-as/ustedes) disimulé
Imparfait (yo) disimulé
(tú) disimulé
(vos) disimulé
(él/ella/usted) disimulé
(nosotros-as) disimulé
(vosotros-as) disimulé
(os) disimulé
(ellos-as/ustedes) disimulé
Passé simple (yo) disimulé
(tú) disimulé
(vos) disimulé
(él/ella/usted) disimulé
(nosotros-as) disimulé
(vosotros-as) disimulé
(os) disimulé
(ellos-as/ustedes) disimulé
Futur simple (yo) disimulé
(tú) disimulé
(vos) disimulé
(él/ella/usted) disimulé
(nosotros-as) disimulé
(vosotros-as) disimulé
(os) disimulé
(ellos-as/ustedes) disimulé

disimulé \di.si.muˈle\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de disimular.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.