diureticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien διουρητικός, diourêtikos (« qui fait uriner »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | diureticus | diuretică | diureticum | diureticī | diureticae | diuretică |
| Vocatif | diuretice | diuretică | diureticum | diureticī | diureticae | diuretică |
| Accusatif | diureticum | diureticăm | diureticum | diureticōs | diureticās | diuretică |
| Génitif | diureticī | diureticae | diureticī | diureticōrŭm | diureticārŭm | diureticōrŭm |
| Datif | diureticō | diureticae | diureticō | diureticīs | diureticīs | diureticīs |
| Ablatif | diureticō | diureticā | diureticō | diureticīs | diureticīs | diureticīs |
diureticus \Prononciation ?\
- Diurétique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « diureticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.