ekstemporować

Haut-sorabe

Étymologie
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

ekstemporować \eks.tem.pɔ.ʀo.u̯aʧ\ imperfectif intransitif

  1. Improviser.

Conjugaison
Conjugaison du verbe ekstemporować
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne ekstemporuju ekstemporujemoj ekstemporujemy
2e personne ekstemporuješ ekstemporujetej
ekstemporujetaj		 ekstemporujeće
3e personne ekstemporuje ekstemporujetej
ekstemporujetaj		 ekstemporuja
ekstemporuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne ekstemporowach ekstemporowachmoj ekstemporowachmy
2e personne ekstemporowaše ekstemporowaštej ekstemporowašće
3e personne ekstemporowaše ekstemporowaštej ekstemporowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - ekstemporujmoj ekstemporujmy
2e personne ekstemporuj ekstemporujtej
ekstemporujtaj		 ekstemporujće
3e personne ekstemporuj
njech ekstemporuje		 ekstemporujtej
ekstemporujtaj		 ekstemporuju
njech ekstemporuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin ekstemporował ekstemporowałoj ekstemporowali
féminin ekstemporowała ekstemporowałe
neutre ekstemporowało
TRANSGRESSIF Présent I : ekstemporujo
Présent II : ekstemporujcy
Passé : ekstemporowawši
PARTICIPE PRÉSENT ekstemporowacy
PARTICIPE PASSÉ ekstemporowany
SUBSTANTIF VERBAL ekstemporowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF ekstemporowacy ekstemporowace ekstemporowaca ekstemporowacaj ekstemporowacej ekstemporowacy ekstemporowace
GÉNITIF ekstemporowaceho ekstemporowaceje ekstemporowaceju ekstemporowacych
DATIF ekstemporowacemu ekstemporowacej ekstemporowacymaj ekstemporowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. ekstemporowace ekstemporowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL ekstemporowacym ekstemporowacej ekstemporowacymaj ekstemporowacymi
LOCATIF ekstemporowacym ekstemporowacej ekstemporowacymaj ekstemporowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF ekstemporowany ekstemporowane ekstemporowana ekstemporowanaj ekstemporowanej ekstemporowany ekstemporowane
GÉNITIF ekstemporowaneho ekstemporowaneje ekstemporowaneju ekstemporowanych
DATIF ekstemporowanemu ekstemporowanej ekstemporowanymaj ekstemporowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. ekstemporowane ekstemporowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL ekstemporowanym ekstemporowanej ekstemporowanymaj ekstemporowanymi
LOCATIF ekstemporowanym ekstemporowanej ekstemporowanymaj ekstemporowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF ekstemporowanje ekstemporowani ekstemporowanja
GÉNITIF ekstemporowanja ekstemporowanjow ekstemporowanjow
DATIF ekstemporowanju ekstemporowanjomaj ekstemporowanjam
ACCUSATIF ekstemporowanje ekstemporowani ekstemporowanja
INSTRUMENTAL ekstemporowanjom ekstemporowanjomaj ekstemporowanjemi
LOCATIF ekstemporowanju ekstemporowanjomaj ekstemporowanjach
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.