erboná
Kotava
Étymologie
- Dérivé de erba (« argent »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | erboná | erbonayá | erbonatá |
| 2e du sing. | erbonal | erbonayal | erbonatal |
| 3e du sing. | erbonar | erbonayar | erbonatar |
| 1re du plur. | erbonat | erbonayat | erbonatat |
| 2e du plur. | erbonac | erbonayac | erbonatac |
| 3e du plur. | erbonad | erbonayad | erbonatad |
| 4e du plur. | erbonav | erbonayav | erbonatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
erboná \ɛrbɔˈna\ ou \erboˈna\ ou \ɛrboˈna\ ou \erbɔˈna\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « erboná [ɛrbɔˈna] »
Références
- « erboná », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.