errabundus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | errabundus | errabundă | errabundum | errabundī | errabundae | errabundă |
| Vocatif | errabunde | errabundă | errabundum | errabundī | errabundae | errabundă |
| Accusatif | errabundum | errabundăm | errabundum | errabundōs | errabundās | errabundă |
| Génitif | errabundī | errabundae | errabundī | errabundōrŭm | errabundārŭm | errabundōrŭm |
| Datif | errabundō | errabundae | errabundō | errabundīs | errabundīs | errabundīs |
| Ablatif | errabundō | errabundā | errabundō | errabundīs | errabundīs | errabundīs |
errabundus
Références
- « errabundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 600)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.