etatizować

Haut-sorabe

Étymologie
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

etatizować \e.ta.ti.zo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Étatiser.

Conjugaison
Conjugaison du verbe etatizować
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne etatizuju etatizujemoj etatizujemy
2e personne etatizuješ etatizujetej
etatizujetaj		 etatizujeće
3e personne etatizuje etatizujetej
etatizujetaj		 etatizuja
etatizuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne etatizowach etatizowachmoj etatizowachmy
2e personne etatizowaše etatizowaštej etatizowašće
3e personne etatizowaše etatizowaštej etatizowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - etatizujmoj etatizujmy
2e personne etatizuj etatizujtej
etatizujtaj		 etatizujće
3e personne etatizuj
njech etatizuje		 etatizujtej
etatizujtaj		 etatizuju
njech etatizuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin etatizował etatizowałoj etatizowali
féminin etatizowała etatizowałe
neutre etatizowało
TRANSGRESSIF Présent I : etatizujo
Présent II : etatizujcy
Passé : etatizowawši
PARTICIPE PRÉSENT etatizowacy
PARTICIPE PASSÉ etatizowany
SUBSTANTIF VERBAL etatizowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF etatizowacy etatizowace etatizowaca etatizowacaj etatizowacej etatizowacy etatizowace
GÉNITIF etatizowaceho etatizowaceje etatizowaceju etatizowacych
DATIF etatizowacemu etatizowacej etatizowacymaj etatizowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. etatizowace etatizowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL etatizowacym etatizowacej etatizowacymaj etatizowacymi
LOCATIF etatizowacym etatizowacej etatizowacymaj etatizowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF etatizowany etatizowane etatizowana etatizowanaj etatizowanej etatizowany etatizowane
GÉNITIF etatizowaneho etatizowaneje etatizowaneju etatizowanych
DATIF etatizowanemu etatizowanej etatizowanymaj etatizowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. etatizowane etatizowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL etatizowanym etatizowanej etatizowanymaj etatizowanymi
LOCATIF etatizowanym etatizowanej etatizowanymaj etatizowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF etatizowanje etatizowani etatizowanja
GÉNITIF etatizowanja etatizowanjow etatizowanjow
DATIF etatizowanju etatizowanjomaj etatizowanjam
ACCUSATIF etatizowanje etatizowani etatizowanja
INSTRUMENTAL etatizowanjom etatizowanjomaj etatizowanjemi
LOCATIF etatizowanju etatizowanjomaj etatizowanjach
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.