fabá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | fabá | fabayá | fabatá |
| 2e du sing. | fabal | fabayal | fabatal |
| 3e du sing. | fabar | fabayar | fabatar |
| 1re du plur. | fabat | fabayat | fabatat |
| 2e du plur. | fabac | fabayac | fabatac |
| 3e du plur. | fabad | fabayad | fabatad |
| 4e du plur. | fabav | fabayav | fabatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
fabá \faˈba\ (Intransitif)
- Se défouler.
Dérivés
- fabara
- fabasí
Prononciation
- France : écouter « fabá [faˈba] »
Références
- « fabá », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.