finfaronte
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | finfaris | finfaras | finfaros |
| Participe actif | finfarinta(j,n) | finfaranta(j,n) | finfaronta(j,n) |
| Participe passif | finfarita(j,n) | finfarata(j,n) | finfarota(j,n) |
| Adverbe actif | finfarinte | finfarante | finfaronte |
| Adverbe passif | finfarite | finfarate | finfarote |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | finfarus | finfaru | finfari |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
finfaronte \fin.fa.ˈron.te\

Proposition de réforme rejetée de 1895 (une des sources de l’Ido)

- nouvelle forme = participe actif = future finafarente \fu.ˈtu.re fi.na.fa.ˈren.te\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.