fintú
Kotava
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | fintú | fintuyú | fintutú |
| 2e du sing. | fintul | fintuyul | fintutul |
| 3e du sing. | fintur | fintuyur | fintutur |
| 1re du plur. | fintut | fintuyut | fintutut |
| 2e du plur. | fintuc | fintuyuc | fintutuc |
| 3e du plur. | fintud | fintuyud | fintutud |
| 4e du plur. | fintuv | fintuyuv | fintutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
fintú \finˈtu\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « fintú [finˈtu] »
Références
- « fintú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.