furiant
Français
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| furiant | furiants |
| \fy.ʁjɑ̃\ | |
furiant \fy.ʁjɑ̃\ masculin
- (Musique) Air rapide dans la musique romantique.
Dans la 6e Symphonie, un furiant remplace le scherzo.
— (La Symphonie du Nouveau Monde, terrain connu ?, Le Devoir.com, 28 avril 2012)
Tchèque
Étymologie
- Du latin furians (« furieux »).
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | furiant | furianty |
| Génitif | furiantu | furiantů |
| Datif | furiantu | furiantům |
| Accusatif | furiant | furianty |
| Vocatif | furiante | furianty |
| Locatif | furiantu | furiantech |
| Instrumental | furiantem | furianty |
furiant \Prononciation ?\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | furiant | furianti ou furiantové |
| Génitif | furianta | furiantů |
| Datif | furiantovi | furiantům |
| Accusatif | furianta | furianty |
| Vocatif | furiante | furianti ou furiantové |
| Locatif | furiantovi | furiantech |
| Instrumental | furiantem | furianty |
furiant \Prononciation ?\ masculin animé
Synonymes
Voir aussi
- Naši furianti sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.