harcownik

Polonais

Étymologie
Composé de harc, -ów et -nik, apparenté au tchèque harcovník de même sens.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif harcownik harcownicy
Vocatif harcowniku harcownicy
Accusatif harcownika harcowników
Génitif harcownika harcowników
Locatif harcowniku harcownikach
Datif harcownikowi harcownikom
Instrumental harcownikiem harcownikami
Pojedynek tatarskiego harcownika Czełubeja z Aleksandrem Pierieswietem przed bitwą na Kulikowym Polu w 1380. Krótkie starcie zakończyło się śmiercią obydwu uczestników pojedynku.

harcownik \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Militaire) Éclaireur.
    • Przepasani przez piersi, na ukos, czerwonymi nałęczami (ręcznikami), harcownicy w kilkadziesiąt koni potrafili dotrzeć w środek obozu wroga, czyniąc zamęt. — (Harce sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.