impraeparatus
Latin
Étymologie
- Dérivé de praeparatus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impraeparatus | impraeparată | impraeparatum | impraeparatī | impraeparatae | impraeparată |
| Vocatif | impraeparate | impraeparată | impraeparatum | impraeparatī | impraeparatae | impraeparată |
| Accusatif | impraeparatum | impraeparatăm | impraeparatum | impraeparatōs | impraeparatās | impraeparată |
| Génitif | impraeparatī | impraeparatae | impraeparatī | impraeparatōrŭm | impraeparatārŭm | impraeparatōrŭm |
| Datif | impraeparatō | impraeparatae | impraeparatō | impraeparatīs | impraeparatīs | impraeparatīs |
| Ablatif | impraeparatō | impraeparatā | impraeparatō | impraeparatīs | impraeparatīs | impraeparatīs |
impraeparatus \Prononciation ?\
Références
- « impraeparatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.