inconsumptus
Latin
Étymologie
- Dérivé de consumptus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconsumptus | inconsumptă | inconsumptum | inconsumptī | inconsumptae | inconsumptă |
| Vocatif | inconsumpte | inconsumptă | inconsumptum | inconsumptī | inconsumptae | inconsumptă |
| Accusatif | inconsumptum | inconsumptăm | inconsumptum | inconsumptōs | inconsumptās | inconsumptă |
| Génitif | inconsumptī | inconsumptae | inconsumptī | inconsumptōrŭm | inconsumptārŭm | inconsumptōrŭm |
| Datif | inconsumptō | inconsumptae | inconsumptō | inconsumptīs | inconsumptīs | inconsumptīs |
| Ablatif | inconsumptō | inconsumptā | inconsumptō | inconsumptīs | inconsumptīs | inconsumptīs |
inconsumptus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « inconsumptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.