inrectus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inrectus | inrectă | inrectum | inrectī | inrectae | inrectă |
| Vocatif | inrecte | inrectă | inrectum | inrectī | inrectae | inrectă |
| Accusatif | inrectum | inrectăm | inrectum | inrectōs | inrectās | inrectă |
| Génitif | inrectī | inrectae | inrectī | inrectōrŭm | inrectārŭm | inrectōrŭm |
| Datif | inrectō | inrectae | inrectō | inrectīs | inrectīs | inrectīs |
| Ablatif | inrectō | inrectā | inrectō | inrectīs | inrectīs | inrectīs |
indīrectus \Prononciation ?\
Synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « inrectus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.