interlocutus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | interlocutus | interlocută | interlocutum | interlocutī | interlocutae | interlocută |
| Vocatif | interlocute | interlocută | interlocutum | interlocutī | interlocutae | interlocută |
| Accusatif | interlocutum | interlocutăm | interlocutum | interlocutōs | interlocutās | interlocută |
| Génitif | interlocutī | interlocutae | interlocutī | interlocutōrŭm | interlocutārŭm | interlocutōrŭm |
| Datif | interlocutō | interlocutae | interlocutō | interlocutīs | interlocutīs | interlocutīs |
| Ablatif | interlocutō | interlocutā | interlocutō | interlocutīs | interlocutīs | interlocutīs |
interlocutus \Prononciation ?\
- Participe passé de interloquor.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.